Introductie

Via LinkedIn kreeg Metabanenzoeker de mogelijkheid om Guido Lassally (1983) te interviewen. Een Amsterdammer met een unieke levensvisie die zijn sporen in het bedrijfsleven ruimschoots verdiend heeft. 

Wie ben je?

Guido Lassally: “Deze vraag is niet eenvoudig te beantwoorden want als mens hebben we verschillende rollen. Naast echtgenoot en vader van twee prachtige dochters – en niet te vergeten baasje van onze hond Buddha – zie ik mezelf als een spirituele kapitalist. Dankzij mijn gave om geld te verdienen en levenservaring ben ik staat om veel mensen te helpen. Zowel op emotioneel, spiritueel als zakelijk vlak. Daarbij laat ik mij leiden door het principe dat alles energie is. Iets wat Einstein met zijn algemene relativiteitstheorie e=mc2 wetenschappelijk wist hard te maken. We zijn allemaal met elkaar verbonden, samen zijn wij één. Daarom is het zo belangrijk dat we ons bewust zijn van de energie die we uitstralen.”

Wat was je eerste baan?

Guido Lassally: “Ik heb in mijn hele leven maar twee keer voor een baas gewerkt. Toen ik 16 jaar oud was, werkte ik als bijbaantje in de bediening bij Café Luden aan het Spui in Amsterdam. Dat was geen succes. Nadat ik per ongeluk een fles rode wijn over een bekende Nederland had laten vallen, mocht ik precies een dag voor het einde van mijn proeftijd mijn biezen pakken. Sindsdien houd ik het wat de horeca betreft bij zelf uiteten gaan.  Een stuk serieuzer en succesvoller was mijn dienstverband bij De Telegraaf Media Group. Nadat ik mijn aandelen van mijn eerste bedrijf Club Judge had verkocht, gaf TMG mij in 2006 de leiding over Sugababes/Superdudes. Dit was de eerste online jongeren community van Nederland, nog voordat Hyves bestond. Op mijn tijd bij Sugababes/Superdudes kijk ik met veel plezier terug. Mede dankzij innovatieve snufjes zoals SMS-chatboxen en online gaming rooms werd het de hotspot van miljoenen tieners.

Ik introduceerde bij Sugababes/Superdudes toen al “behavioural targetting”, een advertentiemodel waar Facebook jaren laten beroemd (en berucht) om is geworden. Behavioural targetting is een manier om per gebruiker specifieke advertenties te laten zien. Een supergirl die in haar profiel “make-up” als interesse had aangemerkt, kreeg een online reclame te zien van de nieuwste eyeliner. Daarentegen kregen de superdudes met interesse in gaming een spotje van de nieuwste actiegame te zien.”

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Na Sugababes/Superdudes ben je toch weer voor jezelf begonnen. In 2008 startte je Tauros Media en 9 jaar later Autradety. Wat doen deze bedrijven?

Guido Lassally: “Tauros Media is begonnen als een van de eerste full-service e-commerce bedrijven van Nederland en inmiddels uitgegroeid tot een internationale speler van formaat. Naast Bekend Hollandse retailers als Blokker, BCC, Profuomo en Vingino hebben wij onder meer Just East en bijna elke formula 1 raceteam verwelkomd als klant. Van de bouw van de website en webshop tot hosting en online marketing, ons dienstenpakket is zo uitgebreid dat ze qua e-commerce nergens anders naartoe hoeven. Wij bedienen deze klanten vanuit ons hoofdkantoor in Amsterdam en dochterbedrijf in Mumbai, India.

Autradety is eveneens een full-service bedrijf, maar dan gericht op security tokens. Dit zijn overdraagbare rechten via de blockchain. Ondernemingen die een security token offering uitbrengen, bieden investeerders een aandeel of het recht op een deel van de winst in de vorm van een security token. Autradety maakt het proces betrouwbaar, betaalbaar en eenvoudig voor zowel bedrijven als investeerders. We proberen onze propositie zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen bij deze doelgroepen op blockchain evenementen die veel media-aandacht krijgen. ”

Waarom heb je ervoor gekozen om te outsourcen naar India?

Guido Lassally: “Toen Tauros begon te lopen wilde ik aanvankelijk opschalen met developers in Nederland, maar op die beslissing kwam ik snel op terug. De ontwikkelaars die we interviewden waren vrij duur en hadden een lakse mentaliteit. Ze ontbeerden de passie waar ik naar op zoek was. Daarop gingen we over de grenzen kijken. Dat werd aangemoedigd door een van medewerkers in Amsterdam die geboren en getogen was in Mumbai. Hij had daar een sterk netwerk opgebouwd van IT-managers, web developers en testers. 

Op een dag stelde hij mij voor om samen naar India te gaan. Ik ben er toen 3 weken op werkvakantie geweest. Ik vond het een magisch land en heb een groot aantal kenmerkende ervaringen opgedaan. Van het aanschouwen van de Taj Mahal tot baden in de Ganges. Tussen de bedrijven door heb ik met diverse kandidaten gesproken. Het waren veelal heren en dames die in armoede waren opgegroeid, maar stuk voor stuk sprankelende persoonlijkheden die mij inspireerden. In India vond ik wel de passie in mensen waar ik naar op zoek was, dus besloot ik er een kantoor te openen. In nog geen drie maanden waren we operationeel in Churchgate, een van de betere wijken van Mumbai. Destijds was er ook een groot kostenvoordeel wat betreft personeels- en vestigingskosten, maar dat is in de afgelopen jaren minder geworden. Dat is jammer, maar dan nog is het zo dat een Indiër in mijn optiek veel productiever is dan een Nederlander, dus wij blijven er graag. Daarbij voelt het goed dat we met onze aanwezigheid in India veel mensen helpen. We betalen onze medewerkers in India aanmerkelijk meer dan dat ze elders kunnen verdienen. Dit stelt hun onder meer in staat om hun familieleden te helpen die minder fortuinlijk zijn. Denk aan broertjes en zusjes die anders niet zouden kunnen studeren.”

Aan welke voorwaarden moeten jouw medewerkers voldoen?

Guido Lassally: “In de eerste plaats moeten ze passie hebben voor de betreffende business. Iemand die bij ons e-commercebedrijf wil werken, dient niet afgesloten te zijn van de digitale wereld. Fascinatie voor de opkomst van Amazon, webshops, omnichannel, Instagram en alle andere ontwikkelingen die zich in deze branche voordoen is een absolute must. Iemand die passie heeft, is bereid alles over een bepaald onderwerp te weten te komen. Daarom vind ik passie belangrijker dan ervaring. Al doende leert men.

Daarnaast neem ik graag mensen aan waar ik zelf wat van kan opsteken. Andersdenkenden, “free spirits”, met verschillende achtergronden en overtuigingen. Ik vind dit heel belangrijk omdat zowel bij Tauros Media als Autradety innovatie een belangrijke rol speelt. Door een vraagstuk vanuit verschillende invalshoeken te belichten verkrijgen we unieke inzichten. Deze inzichten dragen eraan bij dat we onderscheidend blijven ten opzichte van de concurrentie.

Verder wil ik alleen collega’s die die goed met vrijheid kunnen omgaan, die niet “gebabysit” hoeven te worden. Ik werk zelf heel zelfstandig en efficiënt waardoor ik tijd kan vrij maken voor een van m’n grootste hobby’s: reizen. Diezelfde “work smart play hard-mentaliteit” zoek ik ook in mijn medewerkers. Daarom heb ik er bewust voor gekozen om geen hiërarchische organisatiestructuur in mijn bedrijven te implementeren, waarbij werknemers aan de ketting liggen bij hun manager. Iedereen werkt naast elkaar en voor elkaar. Het resultaat is een team dat goed voor elkaar zorgt en er keer op keer in slaagt om de verwachtingen van onze klanten te overtreffen.”

Hoe ziet jouw job interview eruit?

Guido Lassally: “Een kandidaat wordt bij ons twee keer een uur geïnterviewd, waarbij ik de eerste ronde voor mijn rekening neem. Ik bereid interviews nooit voor omdat ik een kruisverhoor wil voorkomen. Dit dwingt mij om te improviseren en houdt de spontaniteit erin. Dit is van belang omdat ook in mijn interview het onderwerp “ikigai” centraal staat.

Ikigai is een Japans concept dat staat voor datgene waar iemand zijn bed voor uitkomt en voor leeft. Het is zijn of haar passie waarin vier elementen samenkomen: hetgeen waar iemand van houdt, wat de wereld nodig heeft, waarvoor iemand betaald kan worden en in excelleert. Derhalve overlappen passie, missie, beroep en roeping en heeft iemand zijn ikigai gevonden. Het Japanse geheim voor een lang en gelukkig leven.

Om de ikigai van de kandidaat te achterhalen, laat ik hem of haar in het eerste half uur van het interview vooral over hun zelf vertellen. Eventueel stimuleer ik dat door vragen te stellen als “Hoe kijk je terug op je jeugd?”, op welke gebeurtenissen in je leven kijk je met plezier terug?” Welke levenslessen kunnen je met me delen?” Maar ik kan ook uit de hoek komen met iets als “Iemand ligt weerloos op straat”, wat doe je? Doel van deze vragen is om erachter te komen of de persoon voor me authentiek en zelfverzekerd is. En in het verlengde daarvan een meerwaarde kan zijn voor mijn organisatie.

In het tweede deel van het eerste interview gaat het over de professionele kwaliteiten van de kandidaat. Ik leg dan een vraagstuk voor dat ze moeten oplossen. Voor een programmeur kan dat het schrijven van een stukje code zijn. Een webdesigner kan de opdracht krijgen om een homepage te ontwerpen en een projectmanager kan worden verzocht om aan de hand van een technisch document een gedeelte van een projectplan te maken. 
Als second opinion laat ik de kandidaat nog een keer interviewen door een van mijn collega’s. Die hebben een andere stijl dan ik, wat alleen maar goed is. Aan het eind maak ik met mijn team de beslissing of de kandidaat wordt aangenomen.”